وقتی موسیقی می‌شنوید چه می‌بینید؟

شما وقتی به موسیقی گوش می‌دهید چه تصوری دارید و چه می‌بینید؟

آیا همه ما هنگام گوش دادن به موسیقی یک چیز را تصور می کنیم؟ یا اینکه تجربیات ما از شنیدن یک آهنگ به طرز ناامید کننده‌ای ذهنی هستند؟ به عبارت دیگر، آیا موسیقی واقعاً یک زبان جهانی است؟

برای بررسی این سؤالات، یک تیم بین المللی از محققان (شامل یک پیانیست کلاسیک، یک درامر راک و یک نوازنده بیس کنسرت) از صدها نفر پرسیدند که هنگام گوش دادن به موسیقی دستگاهی چه داستان هایی را تصور می کردند. نتایج اخیراً در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم کشور آمریکا ظاهر شد. 

محققان به رهبری الیزابت مارگولیس از پرینستون و دوین مک‌آولی از دانشگاه ایالتی میشیگان، دریافتند که شنوندگان در میشیگان و آرکانزاس صحنه‌های بسیار مشابهی را تصور می‌کنند، در حالی که شنوندگان در چین داستان‌های کاملا متفاوتی را تصور می‌کنند. 

مارگولیس، پروفسور موسیقی که از روش‌های نظری، رفتاری و تصویربرداری عصبی برای بررسی تجربه پویا شنوندگان استفاده می‌کند، گفت: این نتایج تصویر پیچیده‌تری از قدرت موسیقی ارائه می‌دهد. موسیقی می‌تواند داستان‌های بسیار مشابهی را در ذهن شنوندگان ایجاد کند، اما میزان اشتراک‌گذاری این روایت‌های خیالی به میزان اشتراک فرهنگ بین شنوندگان بستگی دارد. 

622 شرکت‌کننده از سه منطقه در دو قاره آمده بودند: دو شهر کالج حومه‌ای در آمریکای میانه - یکی در آرکانزاس و دیگری در میشیگان - و گروهی از دیمن، روستایی در روستایی چین که زبان اصلی آن دونگ است. زبانی که با ماندارین مرتبط نیست و ساکنان آن دسترسی کمی به رسانه های غربی دارند.

هر سه گروه از شنوندگان در آرکانزاس، میشیگان و دیمن، همان 32 محرک موسیقی را شنیدند: قطعه‌های 60 ثانیه‌ای از موسیقی دستگاهی، نیمی از موسیقی غربی و نیمی از موسیقی چینی، همه بدون شعر و کلام. پس از هر قطعه موسیقایی، آنها توضیحاتی را بدون پاسخ از داستان هایی که در حین گوش دادن تصور می کردند ارائه کردند. 

نتایج قابل توجه بود. شنوندگان در آرکانزاس و میشیگان داستان‌های بسیار مشابهی را توصیف می‌کردند، اغلب از کلمات مشابهی استفاده می‌کردند، در حالی که شنوندگان دیمن داستان‌هایی را تصور می‌کردند که شبیه یکدیگر بودند اما بسیار متفاوت از شنوندگان آمریکایی بودند. 

به عنوان مثال، یک قطعه موسیقی که تنها به عنوان W9 شناخته می شود، طلوع خورشید را بر فراز یک جنگل، با حیواناتی که بیدار می شوند و پرندگان در حال غوغا کردن برای شنوندگان آمریکایی به ذهن متبادر می شود، در حالی که کسانی که در دیمن بودند، مردی را در حال دمیدن برگی در کوه و آواز خواندن برای معشوقش به تصویر کشیدند. برای قطعه موسیقی C16، شنوندگان آرکانزاس و میشیگان یک گاوچران را توصیف کردند که تنها در آفتاب صحرا نشسته بود و به شهر خالی نگاه می کرد. شرکت کنندگان در Dimen مردی را در زمان های قدیم تصور می کردند که با اندوه به از دست دادن محبوب خود فکر می کند. 

کم کردن شباهت‌های بین داستان‌های بدون پاسخ، نیازمند حجم عظیمی از پردازش داده‌های زبان طبیعی است. مارگولیس، که همچنین مدیر آزمایشگاه شناخت موسیقی پرینستون است، گفت: ابزارها و استراتژی هایی که آنها ایجاد کردند در مطالعات آینده مفید خواهند بود. توانایی ترسیم این همپوشانی های معنایی، با استفاده از ابزارهای پردازش زبان طبیعی، برای مطالعات آینده که مانند این مطالعه، مرز بین علوم انسانی و علوم را در بر می گیرد، هیجان انگیز و بسیار امیدوارکننده است. 

این شگفت انگیز است

بنجامین کوبیت، یکی از نویسندگان، درامر و پژوهشگر فوق دکترا که قبلاً در مؤسسه علوم اعصاب پرینستون و اکنون در دپارتمان موسیقی حضور دارد، گفت. می‌توانید دو نفر تصادفی را که در یک محیط مشابه بزرگ شده‌اند انتخاب کنید، از آنها بخواهید آهنگی را که قبلاً نشنیده‌اند گوش کنند، از آنها بخواهید روایتی را تصور کنند و شباهت‌هایی پیدا خواهید کرد. اما اگر آن دو نفر نشنیده باشند. اگر فرهنگ یا موقعیت جغرافیایی مشترکی داشته باشید، آن نوع شباهت را در تجربه نخواهید دید. بنابراین در حالی که ما تصور می کنیم موسیقی می تواند افراد را به هم نزدیک کند، عکس آن نیز می تواند صادق باشد. می تواند بین مجموعه هایی از افراد با پیشینه یا فرهنگ متفاوت تمایز قائل شود. 

اگرچه محققان به دقت اطمینان حاصل کرده بودند که قطعاتی که انتخاب کرده‌اند هرگز در موسیقی متن فیلم یا هر محیط دیگری که تصاویر بصری را تجویز می‌کند ظاهر نشده باشد، همان موسیقی باعث ایجاد تصاویری بسیار مشابه در صدها شنونده شد. مگر اینکه در زمینه فرهنگی متفاوتی رشد کرده باشند. 

برای من خیلی جالب است که برخی از این واکنش‌های احشایی، غیرقابل بیان و تصوری که ما به موسیقی داریم، می‌توانند به طور گسترده به اشتراک گذاشته شوند.

مارگولیس گفت: چیزی در مورد این بررسی ها وجود دارد که واقعاً خیلی جالب و قانع کننده است، به خصوص به این دلیل که نحوه مواجهه ما با موسیقی در سال 2022 اغلب تنها و روی هدفون است. اما معلوم شد، این موضوع هنوز هم یک تجربه مشترک (تصور انسان از گوش دادن به موسیقی و آهنگ) است، تقریباً مانند یک رویای مشترک بین همه ما انسان ها وجود دارد. من آن را واقعاً شگفت‌انگیز و جذاب می‌دانم، البته با توجه به این که این بررسی ها به طور کامل جهانی انجام نمی‌شود، اما مشخص شد تصور ما از موسیقی به مجموعه‌ای از تجربیات فرهنگی مشترک بستگی دارد و غالبا تصورات را میشد شبیه به یکدیگر دانست. 

کارا ترنبول، یکی از نویسندگان، نوازنده بیس کنسرت که دانشجوی کارشناسی ارشد موسیقی شناسی است، گفت: این جالب است که چقدر تربیت در شکل گیری شخصیت فردی تاثیر دارد، در حالی که این تربیت ها به اندازه کافی تجربیات مشترک به ما می دهد که با موسیقی و آهنگ به طور همزمان منحصر به فرد و مشترک با هم ارتباط برقرار کنیم و آن را باهم اشتراک بگذاریم.  

منبع این مقاله:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه پرینستون. نوشته اصلی توسط لیز فولر رایت (Liz Fuller-Wright).

توجه: نسبت به محتوای اصلی ترجمه شده توسط فاز تو موزیک ممکن است ویرایش شده باشد. 

مرجع این مقاله:

الیزابت اچ. مارگولیس، پاتریک سی ام وانگ، کارا ترنبول، بنجامین ام. کوبیت، جی. دوین مک‌آولی. روایت‌هایی که در پاسخ به موسیقی دستگاهی تصور می‌شوند، بیناذهنی محدود به فرهنگ را نشان می‌دهند. مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم کشور آمریکا، 2022